Fekk du med deg Postludium tysdagskvelden? Då hadde Niklos K. Besteland funne fram musikk av Mozart. Han skreiv ikkje særleg mykje for orgel som soloinstrument, så dermed vart programmet litt annleis enn det brukar å vere.

1. Kirkesonate nr. 1 i Ess-dur (Andante) K 67, arrangert og framført av Joachim Dorfmüller på orgelet i St. Lambertikirche, Münster
2. Kyrie frå Krönungsmesse K 317. Mozarteum kor og orkester, Salzburg, dirigent Ernst Hinreiner
3. Laudate Dominu, K 321. Utøvarar som over
4. Fantasi i f-moll K 608, Noel Rawsthorne på orgelet i Liverpool Cathedral.

Når du her har titlane, kan du leite det fram på Spotify eller YouTube og få med deg stykka om du ikkje fekk høyre det i Valle Radio, eller om du vil høyre det ein gong til. Det er flott musikk.

Det går ei bølge over landet når det gjeld gjenbruk. Særleg gjeld det, så vidt eg har fått med meg, misjonsorganisasjonar og ideelle organisasjonar. Eg las at NMS, som driv gjenbruksbutikken på Evje, fekk 20 millionar kroner frå sine gjenbruksbutikkar på eitt år. Pengane nyttar dei i arbeidet rundt om i verda.

Det som er grunnen til overskotet, er at butikkane knapt har lønnsutgifter, det er frivillige medarbeidarar som tek ei vakt i veka eller kvar 14. dag. Når dei ikkje har utgifter til anna enn husleie og straum, blir det fort noko å sende til misjonen.

Sjølv stikk eg av og til innom ein slik butikk for å sjå etter ei bok. Andre ting har eg meir enn nok av, eg har i grunnen meir enn nok bøker også, det var difor eg i går skreiv om å ta ein pose med til ein gjenbruksbutikk, noko som måtte utsetjast, då eg plutseleg såg ein ny måte å bruke bøkene på som måtte testast.

Men om eg ikkje går innom bruktbutikk sjølv i særleg grad fysisk, er eg innom bruktbutikkar i Danmark to gonger dagleg. Det er gjennom programma Skattejakten klokka 09.40 på NRK1 og Antikkrunden på NRK2 klokka 12.15. I Danmark må gjenbruk vere endå meir utbreidd enn i Norge, for vi blir ofte overraska over kor store bygningar det er som er fulle med ting og tang som skal seljast for ein slikk og ingenting.

Programma er laga slik at ein blir kjent med folk som er på leiting etter gull i alt rotet, så frå gong til gong kjenner ein att leitinga. Samstundes lærer vi litt om ting som er etterspurde. Bøker er ikkje det i desse programma, men teakmøbler, lampar og glass går unna.

I grunnen er det veldig greitt med slik digital skattejakt. Ein slepp å få eige hus fylt opp, men kan glede seg over å sjå at ting blir verdsett og får nytt liv. Det er greitt for ein pensjonist.

I går såg vi gjennom eit par posar med gamle bøker. Skulle vi behalde dei, eller skulle vi levere dei til nokon som kan hende kunne gjere seg nytte av dei?

Det enda opp med at eg ville ta vare på ein pose og la ein annan pose gå. Men så kom eg på at eg jo kunne sjå om eg fann noko på nettet om forfattarane, kan hende var det aktuelt å lage ein artikkel på wikipedia om ein av dei.

Dermed kom posen med bøker som skulle ut av huset inn att. Ein av forfattarane var domprost Hans Høivik, han hugsar eg frå tida vår i Bergen, der han overtok i domkyrkja etter Per Lønning. Så det blei ein liten artikkel om han.

Deretter dukka Anna Dyken opp. Ho skreiv ungdomsbøker som kom ut på Lutherstiftelsen. Travel tid for Trinselire kom i 1970. Men eg har eit problem i og med at forfattarnamnet ikkje er å finne i Wikipedia frå før, så eg har inga rød lenke å gå ut frå, og då blir artikkelen foreldrelaus, og det er ikkje positivt. Difor har eg ikkje skrive den ennå.

Ein annan forfattar som dukka opp, var Felix Nabor. Det synte seg å vere eit pseudonum for ein tysk forfattar som har gitt ut mange bøker, men heller ikkje han har rød lenke på norsk Wikipedia, så også den må eg tenke litt på før eg finn ut korleis eg skal kople artikkel saman med resten av stoffet.

Slik sit ein no og funderer på små og store ting medan Tour des Fjords rullar over skjermen. Det vart visst ein utlending som vann i dag også. Men i morgon er det nye sjansar for både  nye stjerner og gamle bøker.

I kveldens sending snakka Siri Johannesen med ein helgekyrkjetenar i Romedal som i jula hadde fått ein idé medan han stod i tårnet og ringte inn høgtida. Kva med å lage musikk for kyrkjeklokker og blåsarar?

Ideen lufta han for sonen sin etter kvart og det enda opp med eit stykke basert på melodien Apostlene satt i Jerusalem. I det tronge kyrkjetårnet fekk dei med fire blåsarar, opptak vart gjort i april og lagt ut kort tid etter. Då han snakka med Siri, hadde over 6000 vore inne og sett videoen.

Kyrkjeklokkene i Romedal er stemde i B og C, det var noko symbolsk i det, fekk vi høyre. Dei oppfordrar til å be for bygd og folk og til å sjå kvarandre. Slik blei praten ein liten andakt før vi fekk høyre musikkstykket.

Før dette innslaget hadde vi høyrt om eit foredrag som skal vere på Hovden grendehus torsdag. Det handla om strikka kofter. Før det var det både sangtime og andre faste postar samt ein prat med Hege Cecilie Trydal frå Trydal grendelag og etterpå var Niklos K. Besteland på plass med eit program om Mozart i Postludium.

Her er kveldens program tysdag 22. mai 2018

Ansvarleg og teknikar Siri Johannessen
18.00 Kvarteret med Asbjørn Kvalbein
18.15 Andakt frå Norea radio ved Egil Sjaastad
18.30 Sangtimen med mykje pinse
19.30 Aktuell time
– Hege Cecilie Trydal frå Trydal Grendelag
– Liv J Sandvik Jakobsen med den store koftejakten som kjem til Hovden torsdag
– Johannes Strømstad frå Romedal kyrkje om musikk og fire blåsere og to kyrkjeklokker
20.30 Postludium med Niklos K Besteland
21.00 Kyrkjebakken

Når det gjeld sykkelritt, kan det også vere nødvendig å be og se. I dag kom Tour des Fjords forbi huset vårt, og eg tenkjer ofte at det er ufatteleg lite som skal til før noko går galt om ein ikkje ser seg godt for i ein slik situasjon. Det var nokre knall og fall etter at dei hadde passert oss, det fekk vi glimt av under TV-sendinga. Då får vi be om at det ikkje blir store skader under desse fascinerande dagane.

I morgon startar Tour des Fjords på Lindesnes. Dei skal sykle til Grimstad, og ruta går forbi huset vårt, så har du lyst til å få deg ein fin plass for å sjå syklistane, er det bare på melde seg i Tregdeveien 285 i Mandal.

Dette sykkelrittet har ein spesiell tilknytning til Valle, for den aller første utgåva starta i Valle i august 2013. Heile bygda var på beina, kvelden før var det stort show i sentrum og mykje folk fekk kome på nært hald av stjernene frå den store verda med Thor Hushovd og Alexander Kristoff som dei største norske.

Eg laga artikkel på Setesdalswiki om hendinga, der hadde eg lista opp alle namna på deltakarane. Der står det også at lokal sponsing var på ein halv million kroner. Ein skulle få sending på TV til heile Europa. Vi som var der, hugsar at den sendinga vart det fint lite av, for då rittet starta, regna det slik at helikopteret ikkje fekk inn signala.

Etter ein tur rundt Homme kom dei att gjennom sentrum, ned Sagneskar. Der stod eg og venta i bilen for å få eit bilete av deltakarane på sykkel. Men dei kom så fort at eg fekk ikkje ned vinduet i regnet før dei var forbi, så det biletet fekk eg aldri. No lurer eg på om eg i finveret i morgon kan få eit bilete av hendinga her.

Men eg fryktar noko liknande vil skje, før eg får skimte dei på nettbrettet er dei forbi, kan hende vil det bare bli bilkortesjen etter syklistane eg får med meg. I 2013 la eg meg etter bilkortesjen, det var fredag og eg skulle heim til Mandal. Men eg tok dei ikkje att før på Sandnes, så fylgde eg etter dei til krysset på Nomeland. Der svinga dei opp bakkane mot Sirdal, eg heldt fram mot Evje.

I morgon skal eg ikkje kjøre etter kortesjen. Då skal eg gå inn og sjå på TV, det startar klokka 15.30 med Paasche og Kaggestad som kommentatorer, så det blir nokre timar med sykkelunderhaldning denne gongen.

Vonar arrangementet går utan uhell og at alle kjem vel fram.

I år fyller dirigenten for Oslo Gospel Choir 60 år. Han er ein dirigent og komponist som har fått sine verk framført ikkje bare av eige kor, men også av mange andre kor. Aas er professor på NLA Høgskolen i Staffeldstgate i Oslo og har også gjennom dette inspirert mange med musikken sin.

Eg måtte slå han opp på Wikipedia i dag etter å ha høyrt gudstenesta frå Kristine kyrka i Jönköping i dag. Gospelkoret Adoremus med solistane Tomas Tegvall og Helena Timén song God gave me a song. Det gjorde dei så engsjaert og med slik glede at det smitta gjennom TV-ruta.

Her er teksten:

God gave me a song
I will sing for the rest of my life
Jesus is the light, the light of the world!
Come, let us celebrate him
Lift up your voices and sing
Jesus is the light, the light of the world!
His love is ever lasting
It’ll never fade away
On prize, in the solid rock i stand
When joy was all around me
When no one else could find me
He came away and turned my night into day
God gave me a song
I will sing for the rest of my life
Jesus is the light, the light of the world!
Come, let us celebrate him
Lift up your voices and sing
Jesus is the light, the light of the world!
He’s the alfa and the omega
The beginning and the end
Ever lasting father, the great i am
Holy, holy, holy
Is our god almighty
On heaven we’ll praise
The glory all to his name
Celebrate the king
For all you trust in him!
Celebrate the king
Lift your voice and sing!
God gave me a song
I will sing for the rest of my life
Jesus is the light, the light of the world!

Her er lenke til YouTube, unn deg ei stund med Oslo Gospel Choir: https://www.youtube.com/watch?v=9o4LFQN3hdk

Og her er lenke til gudstenesta i Sverige:

https://www.svtplay.se/video/18060931/gudstjanst/gudstjanst-avsnitt-24-2?start=auto

God pinse

Sjeldan har ein dag vore så nyhetsfattig som pinseaftan 2018. Det einaste som skjedde i verda i dag, var visst prinsebryllupet i England. Det var jo fascinerande å sjå TV-bileta, det var ei mobilisering av kvinner som ein sjeldan ser. Til ei forandring var det vel nesten ingen menn som vart intervjua, men kvinner i alle slags kreasjonar stilte opp langs ruta.

Av gjestene var det meir likevekt, men eg trur nok mange fekk med seg at dette må ha vore ein særs kreativ dag for dei som lagar hattar i England, for det var hattar i alle fasonger og former.

Sjølve arrangementet var prega av den pomp og prakt som ein bare kan få til i UK, men eg let meg imponere både av hestar og dei som skulle halde styr på hestane mellom alle jublande folka. Det kan ikkje ha vore ein enkel jobb. Men det gjekk fint, så langt eg fekk med meg, var det ingen «incidents».

Sjølve seremonien i kapellet var jo også fin med korsang, gospelsang og ei preike som var litt annleis enn slik ein kjenner at britiske predikantar talar. Den amerikanske biskopen var engasjerande som bare ein predikant frå over there kan vere, til slutt sa han at han måtte gje seg slik at paret kunne bli vigde, då hadde han halde på mykje lenger enn ein europeisk bryllaupstale brukar å vere.

Truleg skjedde det like mykje krig og elendighet i dag rundt om i verda som det ein får rapportar om i dei vanlege nyhetssendingane. Men i dag var rapportane frå slike hendingar lite framme i media. I grunnen var det godt, eg tenkjer mange gonger at det kunne vore fint å høyre nyheter om anna enn konflikter og dødsfall, men til vanleg er glade nyheter ikkje særleg høgt prioriterte. Ein kan lett kome til å tru at verda er stappfull av kriser og konfliktar, mens vi jo alle veit at verda også har plass til kjærleik og gode gjerningar.

Det kan vi jo minne kvarandre om når pinsa feirast, då kom Den heilage ande til kyrkjelyden.

I kveld vart det 3. plass på Vetle Tveiten Hoslemo i finalen i Norske Talenter, I Bykle samfunnshus og rundt om i Setesdal og elles i Agder var det mange som fylgde med på TV2 i kveld. Mange som også stemte på Vetle, for det var stemmene som ga han tredjeplassen.

Sangen var den gamle folkevisa Håvard Hedde. Medan han før kvo utan tonefylgje, hadde han fått tonefylgje denne gongen. Flott at den gamle sangskatten kan kome så langt i ein slik konkurranse, førsteplassen gjekk likevel til engelskspråkleg sang.

Her er Vetle sin tekst:

I dag var eg på Slottsplassen og såg toget gå forbi. Ikkje fysisk, altså, men NRK si sending var utan kommentarar og utan hopp rundt om i landet, ettersom det er journaliststreik i kanalen. Dermed var det grunnlag for eigne refleksjonar i staden for kommentatorane sine.

For det første kunne ein verta  overvelda av dei store folkemassane. Av og til fekk vi oversynbilete som synte at Karl Johansgate var full av folk så langt auga kunne sjå. Slike bilete fortel noko om kor folkerik hovudstaden er blitt med åra.

For det andre var det slåande at det var så mange etniske grupper med i toget, det var fargerikt. Politikken har vel vore at bare norske flagg skulle få plass i toget, men eg såg også FN-flagget.

For det tredje tenker eg på alle lærarane som stiller opp i toget. Eg reknar med at det var lærarar som gjekk med skulane, ikkje foreldre. Det vart for mange år sidan slik at det ikkje var plikt for lærarar å stille opp 17. mai, men dei gjer det likevel, trur eg. Kan hende er det ein turnusordning, slik at ein bytter på. For det må vere nokon som kjenner ungane som kan få dei til å gå høveleg greitt den lange ruta gjennom byen.

For det fjerde såg vi korleis det ikkje var lett for alle å innordne seg. Nokre hadde lyst til å gå ut av rekkene og gjere eit og anna sprell, men så langt eg kunne sjå, gjekk til prisverdig fint. Det var også imponerande å sjå drillgrupper som kasta stavane sine og fanga dei att, om dei miste staven ein gong, plukka dei han opp og heldt fram som om ingenting skulle ha hendt.

For det femte er det grunn til å la seg imponere over dei kongelege på ballkongen. Dei vinka og helsa og heldt på flosshattane i vinden og heldt ut i mange timar.

Endeleg er det grunn til å reflektere over innsatsen til dei mange korpsa. I vinden på Slottsplassen var det problem å ha notene på plass, men musikken gjekk likevel med liv og lyst. Dei refleksjonane fører meg også til Porsgrunn, der min svigerson Stein spelar sousafon i Brevik Musikkorps. Det korpset er 100 år i år og var difor invitert til å gå i toget i Porsgrunn, Brevik er jo ein del av den kommunen. I løpet av dagen gjekk han over 25000 skritt. Imponerande.

Når varmen slår inn, blir eg slått ut. Av og til blir det sagt at det er ekstra ille når varmen slår til fort, men for meg er det ingen forskjell. Difor blir nok morgondagen like roleg som den pleier å vere, vi har ingen barnebarn som går i tog i Mandal, så vi held oss heime og fylgjer feiringa på TV.

Der blir det også ei amputert feiring, for det blir visst ingen reportasjar frå rundt om i landet på NRK. Journalistane streikar, og det er ingen kontakt, etter det TV2 kan melde. Med andre ord, NRK er også utslått.

Valle Radio er også utslått, i alle fall onsdagssendingane. Det skulle vore sending i kveld, men den ble slegen saman med tysdagssendinga i går. Dermed fekk vi Tankar frå Bibelen ved Torleif Harstad i staden for andakt frå Norea. Det var ikkje noko dårleg bytte, Torleif brukar andaktsboka til Tormod Vågen, songar av Marit og Irene i tillegg til personlege opplevingar knytta til livet som kristen.

Tysdagskvelden hadde mykje musikk, både relatert til våren og 17. mai, men også folkemusikkhalvtime med Sigrid K. Jore. Og så kom Torunn Charlotte Nyberg i studio og fortalde om kva som skal skje 17. mai. I år er feiringa i Valle, noko som er høveleg, for Soknehuset på Rysstad er ikkje ferdig oppussa enno, så ein kan kanskje seie at det også er utslått for tida. Til slutt fekk vi eit flott postludium med norsk musikk, der hadde Siri funne fram desse stykka:

* Ludvig Nielsen: «Inngang (Entrance) fra Norsk orgelmesse ved Brudevigsel» spilt av Ole Karsten Sundlisæter på Mühleisen-orgelet i Trefoldighetskirken i Arendal.
* Elias Blix, melodi C.E.F. Weyse: «Gud signe vårt dyre fedreland» sunget av Kirsten Flagstad, akkompagnert av Sigvart Fotland på J.H. Jørgensen-orgelet i Ris kirke i Oslo.
* Oskar Lindberg: «Orgelkoral nr 4: Helige Ande, låt nu ske» – «Fagert er landet», spilt av Ralph Gustafsson på Åkermand & Lund-orgelet i Leksands kyrka.
* Edvard Grieg: «Fra Holbergs tid, op. 40: Rogaudon (allegro con brio)» spilt av Anders Johnsson på Casavant-orgelet i Sankt Pauls kirke i Bergen.
* Bjarne Sløgedal: «Fløyteljod» spilt av Jon Martin Høie på Jensen & Thomsen-orgelet i Lund kirke i Kristiansand.
* Signe Augusta Lindeman: «Søndagskvel på fjellet» spilt av Bjørn Andor Drage på Jørgensen-orgelet i Ålesund kirke