Av og til les ein eit dikt som slår an strenger og gjer at ein må lese det ein gong til. Dette diktet kom forbi meg i dag, og eg tenkte at eg ville dele det med deg som les bloggen min:

kommer nær,
trekker seg tilbake i saklighet
kommer nærmere
lang stillhet

tilbake i en kjent kokong

trygg

Eg trur at eg droppar tolkinga, men heller let den vere opp til deg som les dette. Om du vil kommentere det i kommentarfeltet til bloggen, sende meg ein e-post som kommentar, så må du gjerne gjere det til det.

Det er vanskeleg å komme for nær eit anna menneske, og eg merker at når det skjer, vil dei kjenslene som diktet gjev uttrykk for, slå inn. Det er og lettare å skrive om saklege emne på bloggen. Dert er nok mange ting som er vanskelegare å blogge om enn Valle Radio. Ha ein god dag, anten du er i kokongen eller ute og kryp.